موانع بصیرت
شهرت طلبی
شهرت در لغت به معنای معروف شدن وشهرت طلبی ،یعنی تلاش برای ناموری وآوازه ومعروفیت.حبّ شهرت،درحقیقت به حبّ ذات ومطرح کردن خود بر می گردد ودر پی غفلت از خدا محوری ظهور می کند وانسان را از قرب الهی باز می دارد.
خدواند حکیم در آیه ی 83 سوره قصص می فرماید :
(این سرای آخرت را تنها برای کسانی قرار می دهیم که در روی زمین اراده ی برتری جویی {جاه وشهرت} وقصد فساد ندارند.)
شهرت طلبی ،مانند ریاست طلبی، یکی از شاخه های حس قدرت طلبی در وجود انسان است.
بنیان گذار جمهوری اسلامی ایران امام خمینی (ره)فرمودند:
(قدرت طلبی از هر که باشد،از شیطان است.)
شهرت طلبی از آرامش درونی انسان می کاهد وسبب روییدن نفاق در دل او می شود واعمال وی رنگ ریا به خود می گیرد
حبّ شهرت،مانع از یاد خدا ودرست فکر کردن می شود وفرد همواره اسیر قضاوت مردم است.ترس ودلهره از دست دادن مقام و شهرت ومنزلت بر وجود شهرت طلبی مستولی است،واو برای حفظ برتری جویی وقدرت طلبی وشهرت،به انواع گناهان ومحرومات دست می زند وبا افتادن در دام شیطان،قلبش تیره وتار،گوشش ناشنواودیده اش نابینا می گردد.
بر همین مبنا مقام معظم رهبری در 14بهمن 1373 در خطبه های نماز جمعه فرمودند :
(اگر حبّ شهرت،حبّ مقام،حبّ مال ما را از پذیرش حقیقت باز دارد،این جاست که پذیرای صفات خطرناک گمراه کننده شده ایم )
موانع بصیرت علی شیرازی