مدرسه علمیه حضرت زینب (س )شهرستان امیدیه (basiratt)

چرا در اسلام ازدواج یک امر مقدس و یک عبادت تلقی شده،با اینکه از مقوله لذات وشهوات است ؟یکی ازعلل آن این است که ازدواج اولین قدمی است که انسان ازخودپرستی وخوددوستی به سوی غیردوستی برمیدارد.تاقبل از ازدواج،فقط«من» وجودداشت وهمه چیزبرای« من » بود.اولین مرحله ای که این حصار شکسته می شود،یعنی یک موجود دیگری هم درکنار این «من»قرار می گیردوبرای اومعنی پیدا می کند.بعدکه دارای فرزندان می شود،دیگر «او»«او» ها می شود،و گاهی آنچنان «او»ها می شود که کم کم این «من » بیچار ه فراموش می شود وهمه اش می شود «او»و «او»ها. واینها قدمها اولی است که انسان از حالت منی وخودخواهی خارج وبه سوی غیر دوستی و«او»هم موردتوجهش قرارمی گیرد. تجربه های خیلی قطعی نشان داده است که افراد پاک مجرد که برای اینکه بیشتر به اصلاح نفس خودشان برسند،به این عنوان وبه این عنوان وبه این بهانه ازدواج نکرده اندو یک عمر مجاهده نفس کرده اند ،اولا اغلبشان در آخر عمر پشیمان شده اندوبه دیگران گفته اند ما این کاررا کردیم ،شما نکنید.وثانیا بااینکه ملابودند،درفقه واصول مجتهد بودند ،حکیم وفیلسوف بودند ،عارف بودند،تا آخرعمر ومثلا درهشتاده سالگی باز یک روحیه بچگی وجوانی ویک خامیهایی در اینها وجود داشته است. مثلا یک حالت سبکی خاصی که گاهی یک جوان دارد،می بینی همان حالت دراین آدم هشتاد ساله هست. واین نشان می دهد که یک پختگی هست که جز در پرتو ازدواج وتشکیل خانواده پیدانمیشود ،در مدرسه پیدا نمی شود ،در جهاد بانفس پیدانمی شود ،
با نماز شب پیدا نمی شود ،با ارادت به نیکان هم پیدا نمی شود.این را فقط از همین جا باید به دست آورد ولهذاهیچ وقت نمی شود که یک کشیش یا کاردینال به صورت یک انسان کامل دربیاید،اگر واقعا در کاردینالی خودش صادق باشد.عامل تشکیل خانواده که خود یک عامل اخلاقی است،واین ،یکی از علا تقدس ازدواج در اسلام است-عاملی است که جا نشین نمی پذیرد.